«اتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتابَ أَفَلا تَعْقِلُونَ»
آیا مردم را به نیکى فرمان مىدهید و خود را فراموش مىکنید، در حالى که شماکتاب (آسمانى) را مىخوانید؟ پس آیا تعقل نمىکنید؟
این آیه یهودیان را توبیخ مىکند که چرا مردم را به کارهاى خوب فرمان مىدهند و خود از انجام آن سرباز مىزنند و بطور غیر مستقیم، مسلمانان را از چنین حالت زشتى باز مىدارد.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: شب معراج مردانى را دیدم که مرتب لبهایشان را با قیچى آتشین مىبریدند و دوباره التیام مىیافت. از جبرئیل پرسیدم: اینها کیانند؟
پاسخ داد: اینان سخنرانان امّت تو هستند که مردم را به نیکى امر مىکردند و خویشتن را فراموش مىنمودند و حال آنکه کتاب (قرآن) را تلاوت مىکردند
( معارفقرآن(ج1)کد4/211 )
موضوع مطلب : 
